Shared Lesbian Motherhood of ROPA of intrarelationele eiceldonatie

Als vrouwenstel (of vrouw die een relatie heeft met een persoon die geboren is met vrouwelijke biologische eigenschappen) kun je ook zwanger worden van de eicel van je partner, je hebt dan uiteraard nog steeds wel een spermadonor nodig.

Vrouwen zeggen dan wel “mijn bloed, jouw genen”, of “met jouw genen gedragen onder mijn hart”.
Het heet officieel ROPA (Reception of Oocytes from Partner) of SLM (Shared Lesbian Motherhood) of intrarelationele eiceldonatie. Er zitten medische – en juridische risico’s aan. Als je er op gaat zoeken heet het vaak ook ten onrechte interrelationele eiceldonatie, dat moet intra zijn. Niet alle ziekenhuizen en klinieken in Nederland bieden dit aan.

Laat je goed voorlichten door zowel een jurist als door een arts.

De moeder uit wie het kind geboren wordt is namelijk automatisch ouder van het kind, en in dit geval de genetische moeder niet. Dus als je tijdens de zwangerschap uit elkaar zou gaan (wat je natuurlijk niet van plan bent) dan ontstaat er een ingewikkelde situatie, waarbij de genetische moeder wettelijk geen familie is van het kindje.

Medisch gezien zijn er wel verhoogde risico’s. Omdat je zwanger bent van niet-eigen lichaamsmateriaal zijn er verhoogde risico’s op vroeggeboorte, te hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging. Ook voor de vrouw die het eitje doneert zijn er medische risico’s. Hoe groot die risico’s zijn kan ene arts je vertellen. Laat je vooraf goed voorlichten hierover en neem alle informatie mee bij het nemen van je beslissing.
“Het leek ons zo romantisch, dat ik zwanger zou worden van de eicel van mijn vriendin, maar toen we hoorden dat het toch meer voeten in de aarde heeft dan we eerst dachten, hebben we er vanaf gezien”.
“Het is ontzettend fijn dat het kindje op deze manier zo veel mogelijk van ons samen is als mogelijk is als je met twee vrouwen bent.”